५० वर्षमा ‘प्लस टू’
सानैदेखि सुन्दै र गम्दै आएकी छु–जीवनमा कहिले हरेस नखानू, कसैले ढुंगा बर्साउँदा पनि फूल बर्साउनू, बैगुनीलाई गुनले मार्नू, दुःखमा नआत्तिनू, सुखमा नमात्तिनू
फुड भ्लगर कान्छीमैया भण्डारीले अरू महिलाहरुलाई पनि अघि बढाउने चाहना रहेको बताएकी छिन् । कान्तिपुर पब्लिकेसन्सको सहप्रकाशन नारी मासिकद्वारा आयोजित ‘निर्भीक नारी’ को तेस्रो सत्र 'प्रविधिमा अब्बल, जीवनमा सबल' मा कान्छीमैयाले आफू अगाडि बढ्दा अरूलाई पनि अगाडि बढाउन पाए हुन्थ्यो भन्ने लागेको बताइन् । ‘म धेरै परिवर्तन भइसकेँ। बोल्न सक्ने भइसकेँ । गाउँका अझै धेरै महिला पिछडिएका छन् । सुरुमा मलाई आफ्नो परिचय दिन पनि गाह्रो हुन्थ्यो । महिलाहरुलाई अघि बढ्नका लागि सीप तथा तालिम दिनुपर्छ,’ उनले भनिन् । सुरुमा भिडियो बनाउदा गाह्रो भएको उल्लेख गर्दै कसरी गर्ने के भन्ने र सबैले देख्ने होला भनेर डर लाग्ने बताइन् । तर आफ्नै छोराले खिचेको हो भनेर अप्ठ्यारो नमानी निरन्तरता दिँदै गएको उनले सुनाइन् ।
कान्छीमैयाले पहिलोपटक मोबाइल देख्दाको रोचक प्रसंग पनि सुनाइन् ।उनले भनिन्,‘बत्ती आएको ३–४ वर्षपछि मोबाइल देखेँ। तार पनि जोडेको छैन कसरी मान्छे बोलेको सुन्छ भन्ने भयो ।अहिले धेरै परिवर्तन भएको छ । गाउँघरमा अझै त्यस्तै मान्छेहरु पनि छन् । उनीहरुकोलागि केही गर्न पाए र महिलालाई अघि बढाउन पाए भन्ने चाहना भने छ ।’
धादिङको नीलकण्ठ–१२ सांकोस घर भएकी उनले २०५८ सालमा पहिलो पटक बिजुली बत्ती देखेको बताइन् । उनले ती दिन सम्झिँदै भनिन्–‘बत्ती पुग्दा स्वीच राखियो ।मट्टीतेल पनि छैन कसरी बल्छ?भन्ने पनि लाग्यो। स्विच दबाएपछि करेन्ट आउँछ छुँनुहुदैन । छोएपछि यसले तान्छ होला मर्छ पनि भन्थे ।’ उनले कोरोना महामारीका समयमा युट्युब च्यानल सुरु गरेकी हुन् । उनको छोराले युट्युब च्यानल खोल्न सुझाए । उनको 'कान्छी किचेन' नामक युट्युबमा २ वर्षमा ३ लाख ५५ हजार सस्क्राइब्ररहरु भइसकेका छन् । उनले अहिले च्यानलबाट राम्रो आम्दानी भइरहेको बताइन् । उनले पहिलो भिडियोमा माछा र ढिँडो पकाएर बनाएको स्मरणसमेत गरिन् ।