खोजी पत्रकारिताकी दिलरुक्षी
पत्रकारितामा महिलाहरूले छुट्टै भूमिका निभाउन र मुद्दाहरू उठाउन सक्ने हुनाले महिलाहरूलाई जिम्मेवारी दिन मिडिया हाउसहरू पछि पर्न नहुने उनको भनाइ छ ।![](https://nari-assets-api.ekantipur.com/thumb.php?src=https://nari-assets-cdn.ekantipur.com/uploads/source/news/2024/DilRukshi1-1707987510.jpg&w=1000&height=600)
![](https://nari-assets-api.ekantipur.com/thumb.php?src=https://nari-assets-cdn.ekantipur.com/uploads/source/news/2024/DilRukshi1-1707987510.jpg&w=1000&height=600)
यसले जिब्रोलाई स्वाद दिने मात्रै नभएर शरीरलाई आराम प्रदान गर्ने र विभिन्न रोगसँग लड्ने क्षमता पनि बढाउँछ । मैले तिनै मरमसला प्रयोग गरेर नेपाली शैलीको मःमः पनि बनाएर विदेशीलाई चखाइसकेको छु ।’ ‘जुमा’ को एक ‘सिफ्ट’ मा ३५ देखि ४० जना कामदारको टिममा नारायण ‘इन्चार्ज’ हुन् । बाहिर हुने भेला, उत्सव, पर्व, महोत्सवमा मात्र नभएर ‘जुमा’ भित्रै पनि नारायाण नेपाली रेसिपी पस्किन्छन्, जसलाई ‘सिजनल क्रियसन’ का रूपमा राखिएको छ । यो ‘मेनु’मा नेपाली मौलिकता भएको मःमः, भटमास साँधेको, गुन्दु्रकको झोल, गोलभेंडा र भान्टाको सलाद आदि परिकार पर्छन् । नेपाल चिनाउन आफूले गरेको प्रयास सानै भएपनि यसको प्रभाव फराकिलो भएको उनको दाबी छ । नेपालमा भाँडा माझ्दा महिनाको पाँचसय कमाउने नारायण हाल मासिक आठ लाखको हाराहारीमा तलब थाप्छन् ।
त्यही रकमबाट उनी नेपाली परिकार प्रबद्र्धनका लागि खाद्य सामग्री खरिद गरी ठाउँ–ठाउँमा नेपाली खाना पकाएर चखाउने गरेको बताए । न्यूयोर्कका स्थानीय पत्रपत्रिका एवं अन्य संचारमाध्यममा नेपाली खानालाई विदेशसम्म चिनाउने नेपाली सेफका रूपमा उनी चर्चित छन् । अब नितान्त टिपिकलका साथै ‘फ्युजन’ नेपाली खानामा जोड दिने उनको योजना छ । ‘विदेशमा बस्नु बाध्यता हो । तर, जहाँ बसेपनि आफ्नो क्षेत्र र कर्ममार्फत आफ्नो देशलाई उँचो राख्ने ध्येय हुँदोरहेछ । यहाँ बस्ने हामीले आफ्ना लागि मात्रै गरेर देशका लागि केही गरेनौं भने कसले गर्ने ?’ उनले भने, ‘जुमा भित्रै ओभर टाइम काम गर्दा मलाई पैसाको छेलोखेलो हुन्छ तर म आठ घण्टा बढी काम गर्दिन किनभने मलाई पैसा मात्रै कमाउनु छैन । आफूले जानेको काममार्फत मेरो देश नेपाललाई चिनाउनु छ ।’ दुई छोरीका बुवा नारायाण श्रीमती र छोरीलाई पनि नेपाली खाना बनाएर प्रदर्शन गर्ने ठाउँमा सँगै लिएर जान्छन् । साना नानीहरूपनि सामग्री ठिक्क पार्ने काममा सघाउँछन् । भान्सामा काम गर्ने महिलाको मात्रै जिम्मा हो भन्ने हाम्रो नेपाली समाजलाई सन्देश दिँदै नारायणले भने, ‘खानालाई सृष्टिमै सर्वोत्कृष्ट मानिन्छ, जसको अभावमा बाँच्न सम्भव छैन । यस्तो काम गर्ने महिला हुन् वा पुरुष जो कोही सम्मानका पात्र हुन् । एउटी आमा वा गृहिणीले खाना पकाएर दिन्छिन् भने त्यसको मूल्य बुझौं, उनीहरूको सम्मान गरौं । अब घरभित्रका गृहिणीको कामको पनि मूल्यांकन हुनुपर्छ ।’