रेजिना कार्की, तेक्वान्दो खेलाडी
आमा : गीता कार्की
म आज खेलाडीका रूपमा चिनिनुमा मेरी ममीको हात छ । अझै पनि सम्झन्छु, होमवर्क नगरी खेल्न दगुरेको । यसरी खेल्न जाँदा ममीले कहिल्यै गाली गर्नुभएन । ममीका धेरै जना साथी तेक्वान्दो खेलाडी थिए । त्यसैले पनि मलाई ५ वर्षकै उमेरमा ममीले तेक्वान्दोमा भर्ना गरिदिनुभयो । मलाई पनि सानैदेखि यो खेल खेल्न पाए हुन्थ्यो भन्ने लाग्थ्यो ।
म खेलमा यति क्रेजी थिएँ कि स्कुल ड्रेसको भित्र तेक्वान्डो ड्रेस लगाएर समेत जान्थें । मेरो खेलप्रतिको रुचि ड्याडीलाई त्यतिबेला खासै मन पर्दैनथ्यो तर ममीकै कारण मैले रोकिनुपरेन । खेल्दा कतिपल्ट हातखुट्टा भाँचिए तर ममीले नखेल भन्नुभएन । परिवारमा हामी ४ जना छोरी थियौं । आफन्तहरूले छोरा छैन भनेर कुरा काट्थे तर बुवा–ममीले कहिल्यै हामीप्रति भेदभावपूर्ण व्यवहार गर्नुभएन ।
ममीले सधै मेरा छोरीहरू कुनै छोराभन्दा कम छैनन्, केही गरेर देखाउनुपर्छ भन्नुहुन्थ्यो । त्यसैले पनि मेरो मनमा सधैं राम्रो खेल्छु भन्ने सोच आउँथ्यो । ममीले पनि समाजले काटेका कुनै कुरामा ध्यान नदिई मेरो खेलप्रतिको रुचि पूरा गरिदिनुभयो । म ममीसँग हरेक कुरा निसंकोच खोल्न सक्छु । उहाँ मेरो खेललाई जति प्रोत्साहन दिनुहुन्छ त्यति नै गलत काममा सिपाही बनेर पहरेदारी पनि गर्नुहुन्छ । ममीको यही व्यवहारले नै ममा के गर्नुहुन्छ, के गर्नुहुँदैन भन्ने चेतना आएको हो ।
आममहिलालाई लक्षित गरी महिलाको विषयवस्तु सम्बन्धित म्यागेजिनको संख्या न्यून रहेको अवस्थामा नारी मासिकको परिकल्पना गरिएको हो । कान्तिपुर पब्लिकेसन्सको सह–प्रकाशन नारी मासिकले महिलाका विविध आयामलार्ई समेट्दै आएको छ ।महिलाका विषयवस्तुमा प्रकाशित म्यागेजिनको संख्या न्यून रहेको अवस्थामा यसले महिलाका विभिन्न विषयलार्ई समेट्दै आफूलार्ई अग्रस्थानमा राख्न सफल भएको छ ।
© Copyright narimag.com.np |
