त्यसपछि मात्रै आफुले पितृसत्ता के हो भनेर बुझेको बताउने जस्मिनलाई हाम्रो आवाज सडकबाटै उठ्नुपर्छ भन्ने तब लाग्यो जब उनी बि सं २०७० सालको निर्मला हत्या काण्डमा पेटीकोट लागाएर सडकमा उत्रिइन । कतिवटा केसमा आफ्नाबारे नकारात्मक र भ्रामक सुचना बाहिर आएको बारे उनले भनिन–‘त्यतिबेला म एउटा मुद्धामा कञ्चनपुरमा थिएं । केटीपक्षबाट फोन आयो । त्यो केसमा मलाई नै खोज्दै आइएको हो । उक्त मुद्धाका लागी मैले व्यक्तगत खर्च गरेर, २ महिना कलेज छोडेर पोखरा देखी दमौली पुगेकी छु । तर अन्तिममा मलाइ नै उल्टो बनाइयो । यो केश मात्रै होइन अन्य कयौं मुद्धामा मलाई बाटोमा ढुङगा प्रहार भएका छन, नचिनेका बाइकवालाले बोकेर अस्पताल पुर्याएका छन । बिनु यादवकै केशमा पनि ठुलो पैसाको अफर आएको थियो, मैले नमान्दा रामेछापबाट मेरो सबै भोट काटियो र म स्ववियु स्थाइ कमिटीको चुनाव हारें ।’ हालसम्म २ सय भन्दा बढी मुद्धामा सक्रिय रुपमा काम गरेकी उनी आफुले लिएको मुद्धाको दौरानमा जस्तै परिस्थिती आएपनि केसलाई टुँगोमा नपुर्याइ बिचैमा यत्तिकै छाडेको रेकर्ड नभएको बताउँछिन । मुलुकभर युवा, महिला र बालबालिकाका लागी आयोजना हुने बिभिन्न तालिममा प्रशिक्षकको भुमिका निर्वाहा गर्ने उनी थुप्रै कलेजहरुमा ‘गेष्ट लेक्चरिङ’ मा समेत सक्रिय छिन । कानुनकी विद्यार्थी जस्मिन हरेकको हातमा माइक तथा गलामा आवाज हुनुपर्ने र त्यसलाई मुखरित गर्न सके मात्रै न्याय पाइनेमा विश्वास गर्छिन । दुख, पिडा र हिंसामा परेकालाई सहयोग गर्दा आफुलाई आत्मसन्तुष्टी मिल्ने पनि उनले प्रष्ट्याइन । उनले भनिन–‘देशमा यत्ति धेरै अधिकारकर्मी र सम्बन्धित राष्ट्रिय–अन्तराष्ट्रिय निकाय छन, मलाइ पनि त्यहाँ किन खोजिन्छ भने म विनाशर्त सेवा गर्छु मकहाँ आएर घाटा ब्यहोर्न पर्ने भए किन आउँथे र रु कुनै बिषयमा आन्दोलन शुरु गरेपछि जस्तोसुकै आँधीहुरी–हुण्डरी आएपनि टुङगोमा पुर्याएरै छाड्छु ।’

परिवर्तनका लागी आफुले मरिमेटेर काम गर्दा पनि यही उमेरमै आफुमाथि विभिन्न लाञ्छना र आरोप आउने गरेको बताउँदै उनले भनिन–‘मेरो ठाउँमा यो उमेरका अरु कोही भएको भए उहिल्यै डिप्रेसनमा जान्थे या त आत्महत्या गर्थे अथवा यो काम उहिल्यै छोडिसक्थे । धेरैले यस्तो दुखको काम आफुलाई केही हुने होइन छोडिदेउ भन्ने गर्छन । तर मलाई यही सडकको धुलो, घाम, पानी सहंदै सेवा गर्दा आनन्द आउँछ । यदि मैले गल्ती नै गरेको छैन, म दोषी नै छैन भने म किन भाग्ने रु मलाइ थाहा छ हरेक क्षेत्रमा ठुला मान्छेले पनि हामी साना र भर्खरै करियर बनाउन खोज्नेलाइ निक्कै अप्ठ्यारो पार्दा रहेछन । जसको भुक्तभोगी म पनि हुँ । अर्कातर्फ केश मीलाउने भए मिलाउ नभएर यो गर्छु, त्यो गर्छु भनेर धम्क्याउने, हिंसा गर्ने । यस्तो धेरै भोगियो । र पनि डराउदिन, अझै भोग्न तयार छु ।’ डाक्टर, वकिल, अभियन्ता र ठुलो मन भएकाहरुको स–साना सहयोग एकत्रित भएपछि मात्रै आफुहरु जस्ताले अभियान अगाडी बढाउन सम्भव हुने र पिडितले न्याय पाउने कुरा पनि उनले खुलाइन । महिलाले महिलाका भावना गहिरिएर बुझ्ने हुनाले अबको समयमा नारीले नारीलाई सहयोग गरेको खण्डमा जुनसुकै नारी सफल हुने धारण उनले व्यक्त गरिन । उनले भनिन–‘असल कर्म गर्नुपर्छ, देउताले हेर्छन । कसैप्रति आग्रह–पुर्वाग्रह राखेर या मनमा द्धेष पालेर आफ्नै खति हुने हो । निश्चल मन र फराकिलो हृदय बनाएर अरुलाई सहयोग गरे एकदिन सकारात्मक परिणाम आउँछ भन्नेमा मलाई विश्वास छ ।’